nanoTEKNOLOJİ

Nanoteknoloji; uygulamalı fizik, madde bilimi, arayüz ve parçacık bilimi, makine-fizik, moleküler kimya, kendini yenileyen makine ve robotik, kimya mühendisliği, mekanik mühendisliği, biyoloji mühendisliği ve elektrik mühendisliği (moleküllerin kovelant olmayan parçacık etkileşimleri üzerinde çalışan kimya alanı) çok fonksiyonlu bir alandır. Araştırmanın bu kanallarından yola çıkarak, neyle sonuçlanabileceği hakkında değişik beklentiler mevcuttur. Nanoteknoloji, varolan bilimlerin nano boyutta uygulanması ya da daha modern bir deyişle, asla yapılmamışı kullanarak var olan bilimlerin yeniden düzenlenmesidir. Nanoteknolojinin, bilimleri bir şemsiye altında gruplaması, nano boyutta işleyen farklı bilimler arasındaki küçük sınırları ve geçişleri temelde sorgulanmıştır. Cihazla çalışma bütün disiplinlerde ortak alandır.Zıtlarda, örneğin eczacılık ile yarı-iletkenler endüstrilerin birbirleriyle bir ilişkileri yoktur. Birbirinin ürünlerini kullanan işbirlikçiler ‘nanoteknoloji’ sıklıkla bunları belli başlı endüstriyel gruplara pazarlarlar.

Nanoteknolojide iki ana yaklaşım kullanılır. ‘Aşağıdan yukarıya’ olan yaklaşım, mateyaller ve cihazlar kendilerine moleküler tanıma prensibiyle kimyasal olarak monte edilmiş moleküler bileşenlerden yapılır.Yukarıdan aşağıya olan yaklaşım ise, nanocisimler atomik seviyede kontrol olmaksızın daha büyük parçalardan inşaa edilir. Nanoteknolojinin gücü, nanoyapıların işlenmesine ve acayip özelliklerin gözlemine izin veren, elektron demet litografyası ve moleküler demet epitaksisi olarak rafine edilmiş arayüz ve kolloid bilim kombinasyonundan ileri gelmektedir.

Nanoteknolojinin modern kullanımdaki örnekleri, moleküler yapıda polimer tabanlı üretimler ve görünür bilimde çap tabanlı bilgisayar çipleridir. Kuantum noktaları ve nano üpler gibi bir dizi nano teknolojilerin vaad ettiklerine karşın, gerçekçi ticari girişimler temelde, bronzlaşmayı önleyici losyonlar, kozmetikler, koruyucu kaplamalar ve ilaç taşınması gibi kolloidal nanotanecik avantajlarını kullanmaktadır.